Over een verwen dag

 Rick stond om half zeven op en dat hoorde ik wel, maar ik moet weer in slaap gevallen zijn. Het is kwart voor acht als ik mijn ogen weer opendoe. Ik sta op en bevrijd Orion uit zijn bench. Rick doet hem daarin als hij vroeg weg moet en ik nog slaap.

Vanochtend kan ik mijn Keurig een kop koffieapparaat weer eens gebruiken, want Rick had geen tijd om koffie te zetten. Ik smul weer van mijn ontbijt en ga dan even de tuin in met Orion. Een roodborstje heeft een nest gemaakt onder ons deck en ik ga kijken of ze er weer zit. Dat is het geval, leuk!

Ons uitzicht op het moment

Vandaag doe ik alleen cardio, want ik heb nogal wat spierpijn van de personal training van gisteren. Als de drie kwartier erop zitten werk ik mijn lijstje af. Ik schrijf en verzend Kai's verjaardagskaart, hopelijk komt die nog op tijd. Dingen, die wij naar hun adres in Frankrijk sturen komen vaak niet aan. 

Gisteren las ik dat mensen in de omgeving al kolibries hebben gezien. Ik hang de voeder op het deck. Hopelijk vinden ze die weer gauw. Het is ieder jaar weer super leuk als de eerste komen. 

De rest van het lijstje is buitenshuis. Ik ga eerst medicijnen ophalen bij de Walgreens drive thru. Zogenaamd vullen ze alle recepten tegelijkertijd, maar ik moet toch iedere keer weer voor het ene of andere medicijn apart gaan. 

Zorro heeft mijn bos tulpen in de woonkamer helemaal verwoest. Hoe weet ik niet, maar ze waren allemaal geknakt en kapot, zo zonde! Bij de Safeway koop ik een boeket rozen en ik vind de groengelige met lichtroze kleur heel mooi. Op de foto ziet het roze er donkerder uit dan in werkelijkheid. 

Bij Whole Foods koop ik nog een bakje met Chesapeake Bay garnalensalade voor mijn lunch. Dan is mijn lijstje afgewerkt en vind ik dat ik een nitro brew heb verdiend. Die haal ik op van de Starbucks drive thru.

Op weg naar huis stop ik telkens om foto's van bloemen in de buurt te maken. Al die kleuren stemmen me vrolijk. Ik ben vooral dol op de dogwoods (cornus florida), waarvan de bloemen me altijd Oosters aandoen. Het is de staatsbloem van Virginia. 

Ook een inheemse plant

Blauwe regen en kamperfoelie zijn mooi en groeien hier overal, maar zijn zeer invasieve planten

Mijn lunch is hetzelfde als gisteren: de garnalensalade, komkommer met Franse slasaus en bramen. Ik hoop dat Whole Foods die salade de hele zomer gaat hebben, want hij is zo lekker! Ik bedenk me dat ik anders zelf zoiets kan maken. 

Na Orion zijn wandeling te hebben gegeven doe ik hem in zijn bench. Dan ga ik naar Lofty Salon waar Mona mijn haar bij knipt. Carmen kleurt het daarna mooi en weg is de uitgroei. 

Voor mijn nagelafspraak heb ik nog net tijd om te tanken. Mijn nagels zijn hard aan vernieuwing toe. Phuong maakt ze weer keurig en, vooral belangrijk, korter. Ik kies vandaag lavendel voor mijn gekleurde nagels en plak er thuis stickertjes met irissen op. 

Terwijl ik weg was deed de schoonmaakploeg zijn werk. Het is altijd weer heel fijn om een schoon huis binnen te lopen. Orion wacht geduldig tot ik hem uit zijn bench haal. 

Rick komt al snel thuis en ook vanavond grilt hij op onze barbecue. Dit keer zijn het zalmburgers met tomaat en ui op koolhydraatarme broodjes. Natuurlijk is het weer ontzettend lekker. Dit soort zomerse maaltijden zijn mijn favoriet. 

Met kleine Nico gaat het heel goed. Hij neemt de fles goed, tenzij hij moe is. Verder zit hij op het laagste gehalte van zuurstof dus hopelijk kan hij daar snel vanaf. Het is fijn dat Katja en Kevin veel bij hem kunnen zijn.

Tijdens Orion's avondwandeling lagen vijf herten in de tuin van onze buren tot ze Orion zagen

Over nog een prachtige dag

Na de grijze dagen (okay, een enkele zonnige) in New Jersey is het heel fijn om gewekt te worden door de zon. Mijn ontbijt smaakt me weer goed en als het op is doe ik alvast wat cardio. 

Als Rick beneden komt gaan we Vienna in. Mijn verzekering betaalt nauwelijks iets voor alle onderzoeken, die ik heb gehad, maar gelukkig wel voor mijn contactlens. We gaan door de drive thru van onze bank om de cheque op de rekening te laten zetten. 

Dat duurt langer dan zou moeten en opeens dringt de tijd voor mij om naar personal training te gaan. We halen gauw onze koffies op en haasten ons dan naar huis. Een paar minuten later vertrek ik naar Sharon. 

Eigenlijk wilde ik fietsen, maar daar heb ik geen tijd meer voor. Dat seizoen komt er wel weer aan. Ik heb Sharon al meer dan een maand niet gezien. Gedurende de krachttraining wil ze alles weten over Zwitserland en Nico. Het halve uur vliegt zo voorbij. 

Na afloop besluit ik naar Whole Foods te gaan en mijn lunch en ons avondeten te gaan kopen. Voor ik de winkel inga loop ik het tuintje ernaast in. Daar bloeit weer het een en ander. Ik vind daarna alles van mijn boodschappenlijstje en ga huiswaarts. 

Rick vraagt of ik meega om lunch te halen, maar die heb ik net bij Whole Foods gekocht. Ik heb een bakje met hun Chesapeake Bay garnalensalade waar ik dol op ben. Die eet ik met mini komkommertjes met uit Zwitserland meegebrachte Franse slasaus en wat bramen. Heerlijk!

Dan is het tijd om met Judith te video bellen. Ook haar heb ik alweer een aantal weken niet gesproken. Het ene na het andere onderwerp komt aan bod. Voor we het weten is het dan ook weer tijd voor haar om aan het werk te gaan. 

Rick vertrekt net voor een van zijn wandelingen en ik ga mee. We nemen een andere route en genieten weer van de kleurenpracht in de tuinen. Dat bijna neon groen van de lentebladeren is een van mijn favoriete kleuren. 

De rest van de middag geniet ik van de zon. Er staat een wat koele bries en die doet het soms lijken of het sneeuwt. De "helicoptertjes" van de esdoorns waaien namelijk uit de bomen. Onze oprit ligt er bezaaid mee en het plein ook. Dat wordt weer mini esdoorntjes uit de bloemenbedden verwijderen. 

Gedurende een rondje langs het plein maak ik foto's van tuinen van de buren en al die helicoptertjes. Het mooie eraan is dat ze dezelfde kleur hebben als de bladeren van de bomen in de herfst. Ze zijn eigenlijk best fotogeniek. 

Als Rick klaar is met zijn werk gaan we nog eens naar Whole Foods. Rick moet morgen opeens naar kantoor en wil graag vandaag het avondeten voor morgen uitkiezen. We nemen meteen ook een snack voor bij ons happy hour met Chuck en Christine mee. 

Vanavond gaan we voor de eerste keer dit jaar barbecuen. Rick grilt kipspiesjes en daar hebben we een salade van kerstomaatjes, olijven en augurk bij. Verder Terra chips, groentechips die erg lekker zijn. Het is een lekker zomers maal. 

Nico deed vandaag een grote stap vooruit. Hij kreeg voor het eerst een flesje dat hij voor driekwart leeg dronk. Dat is heel gunstig, want dat betekent dat hij een goede zuigreflex heeft. Hij krijgt nog steeds een beetje zuurstof, maar ook dat gaat omlaag. Dat zijn dus fijne berichten. 

Over een heerlijke rustdag

Vandaag staat er niets in mijn agenda en dat is alweer even geleden. Ik word wakker door de zon en het belooft een prachtige dag te worden. 

Rick heeft mijn koffie al klaar staan en ik maak mijn paddenstoelen, spinazie, ei en kaas ontbijt. Terwijl ik dat eet doucht Rick en laat daarna Orion uit. Zorro ziet dan even zijn kans om aanhalig te zijn. Hij heeft ons duidelijk ook gemist. 

Wij gaan onze koffies ophalen bij Starbucks en steken dan over naar de Giant. Het is overal heel rustig, terwijl het geen vakantie is. We zijn bijna de enigen in de supermarkt. We vinden alles op ons lijstje snel. 

Met alle kleuren in de tuinen jeuken mijn handen om foto's te gaan maken. Maar eerst doe ik drie kwartier op de elliptische machine en dan twintig minuten onderlichaam krachttraining. Ik wil wat sporten betreft weer zo snel mogelijk de draad oppakken. 

Als ik met alles klaar ben ga ik een wandeling maken. Het is moeilijk de pracht van de azalea's op de foto te krijgen. Het zijn zulke grote struiken. Een man wandelt met wat ik aanneem is zijn kleinzoontje. Hij vraagt me of ik weet wat al die bloeiende struiken zijn. Iedereen weet hier dat dat azalea's zijn, maar hij komt uit Nebraska en daar is het klimaat te koud voor de struiken. Hij heeft ze dan ook nog nooit gezien en de dogwoods ook niet. 

Gevallen bloesems zijn ook mooi

Tegen twaalven ben ik weer thuis en neem mijn douche. Rick gaat zijn lunch van Yalla Pita halen en ik zie dat ze een shawarma salade hebben. Die lijkt mij wel wat en hij is heerlijk! Die ga ik vaker eten. 

Het is inmiddels warm genoeg om buiten te zitten zolang ik uit de wind blijf. Het is heerlijk om niets te hoeven en gewoon een aantal uren doen waar ik zin in heb. Als Rick een korte wandeling maakt ga ik mee en ik speel Upwords met Katja, die ons goed op de hoogte houdt van Nico's vooruitgang.

Vanochtend mocht zijn infuus eruit en hij krijgt minder zuurstof. Ze gaan morgen proberen hem een flesje te geven. Dat is spannend, want het schijnt dat eten het moeilijkst is voor te vroeg geboren baby's. Hopelijk vindt Nico een flesje veel lekkerder dan de voedingsbuis. 

Ondanks dat ik zeeen van tijd denk te hebben is het toch al snel etenstijd. We hebben een makkelijk maal van korstloze spinazie quiches en komkommersalade. Die quiches zijn zo lekker, we missen de korst nooit. 

En zo is deze mooie dag ook weer voorbij. Eens kijken wat voor leuke programma's ik kan vinden om te kijken.